بهنام صفوی: قبول دارم صدایم شبیه رضا صادقی است اما ..
ملودی هایی که من می سازم خاص است. یعنی امضای خودم را پایش دارد. آرامش نمونه بارز آن. آرامش را با چنین تفکری ساختم و همان سبک و سیاق من را دارد.
بهنام صفوی از همان دسته خواننده هایی است که بخت و اقبال یک شبه به او رو کرد و در مدت کوتاهی توانست شهرت و محبوبیت زیادی به دست بیاورد. آنقدر مشهور که کنسرتش از پرفروش ترین کنسرت های بازار و تک آهنگ هایش نقل هر محفل جوانانه.
شاید وقتی سال ۸۵ داشت اولین تک آهنگش را که خودش ساخته بود و تنظیم کرده بود در استودیو ضبط می کرد، حتی فکر نمی کرد که روزی بتواند اینقدر محبوب شود که بیشتر جوان ها آهنگ «عشق من باش» اش را از حفظ باشند. اما این اتفاق افتاد و حالا باید حواس آقای ستاره به این می بود که این شهرت یک شبه، یک شبه هم از دست نرود.
آلبوم آرامش همان چیزی بود که بهنام صفوی به آن فکر می کرد. هر چند اقبال آلبوم اول را نداشت، اما بالاخره توانست یکسری از هواداران را راضی نگه دارد. صفوی مرد حاشیه ساز موسیقی هم هست. چه از روز اول که اتهام های زیادی به خاطر شباهت صدایش به رضا صادقی متوجه او بود، چه همین چند ماه پیش که یک دعوای حسابی با دو رفیق شفیقش یعنی سیروان و زانیار خسروی داشت.
هنوز هم این اتهام گاه و بی گاه به او زده می شود که دارد از رضا صادقی تقلید می کند اما حقیقتش این است که این حرف درست نیست. درست نیست چون رضا صادقی هیچ وقت سراغ خواندن آهنگ های شش و هشتی مانند آنهایی که صفوی خوانده اند نرفته است.
گفتگویی که می شنوید در فضای صادقانه ای انجام شد و بهنام صفوی هیچ جا نخواست تا از زیر جواب دادن به سوال در برود، با آنکه هنوز متهم است!
به نظر، شما پیشینه روشنی در زمینه موسیقی ندارید وروند به شهرت رسیدن شما بعد از آلبوم عشق من باش خیلی سریع اتفاق افتاد. می شود کمی در مورد سابقه تان در موسیقی پاپ برایمان بگویید؟
- من خوانندگی را سال ۸۵ شروع کردم. با تک آهنگ تمنا که اینطوری شروع می شد «یه روزاومدی مث موج دریا …» این آهنگ را به صورت اینترنتی منتشر کردم و اصلا آن روزها کسی من را به عنوان خواننده نمی شناخت اما این آهنگ خیلی زود معروف شد و بدون اینکه خیلی ها حتی اسم من را بدانند این آهنگ را گوش می کردند و دوست داشتند.
وقتی استقبال از این آلبوم را دیدم و اقبالی که مردم نسبت به آن نشان دادند، تصمیم گرفتم کمی این کار را جدی تر دنبال کنم. با آقای یحیی مشایخی که تهیه کننده آلبوم من بودند وارد مذاکره شدم و با ایشان مشورت کردم.
خب ایشان خیلی در این کار به من کمک کردند. کمی که جلوتر رفتیم سیروان و زانیار خسروی به گروه ما اضافه شدند. اول قرار بود که سیروان یک قطعه از کار را برای من تنظیم کند که انصافا هم این کار را به بهترین نحو انجام داد.
در وسط این کارها من و سیروان روی یک ترانه از زانیار که بسیار ترانه خوبی بود و ماندگار شد کار کردیم. ترانه ای که فکر می کنم معروف ترین کاری هم هست که مردم از من به خاطر دارند. ترانه «عشق من باش». این ترانه در واقع حاصل همکاری مشترک من، سیروان و زانیار خسروی بود. فکر می کنم موثرترین کار در شهرت من بود.
خب قبل از آن چه می کردید؟ اصلا فعالیتی در موسیقی داشتید؟
- بله. فعالیت اصلی من قبل از «عشق من باش» تنظیم و آهنگسازی بود. فکر می کنم از سال ۷۹ یا ۸۰ من کار آهنگسازی را شروع کردم و در این مدت هم کارهای زیادی انجام دادم و با خواننده های زیادی هم کار کردم. معروف ترینش حمید عسگری که برایش کار تنظیم و آهنگسازی انجام می دادم. چندتا کار مناسبتی هم انجام دادم که معروف ترینش ماه غریب بود.
کار کودک هم انجام می دادم. کار کودک من هم مربوط می شود به برنامه کودک چرا و چیه که با بنیامین بهادری با همدیگر کار می کردیم. در واقع تخصص اصلی من آهنگسازی و تنظیم در موسیقی پاپ است و بعدها هم به خاطر علاقه و هم به خاطر تجربه هایی که در این سال ها کسب کردم به سمت خوانندگی گرفتم. این اتفاق در سال ۸۵ بالاخره افتاد.
از اول قصد داشتید که خوانندگی را به صورت حرفه ای دنبال کنید یا با معروف شدن تک آهنگ تان به این نتیجه رسیدید؟
- دوست داشتم که خوانندگی را دنبال کنم اما نه با این جدیت اما زمانی که تک آهنگ تمنا منتشر شد اوضاع خیلی فرق کرد. مخاطب در تصمیم گیری یک خواننده خیلی تاثیر دارد. وقتی دیدم که مخاطبانم این کار را پسندیدند و خیلی زود در بین مردم معروف شد،؛ تصمیم گرفتم ماجرای آلبوم خودم را خیلی جدی تر پیگیری کنم.
از زمان انتشار تک آهنگ تمنا تا انتشار آلبومتان کار دیگری منتشر نکردید؟
- چرا. یک تک آهنگ دیگر به اسم خسته شدم منتشر کردم که البته بیشتر حالت دموی آلبوم داشت چون به فاصله کمی قبل از آلبومم منتشر شد.
شما پیش از این در زمینه آواز کلاسیک یا پاپ تجربه ای داشتید. یعنی آواز پاپ را به صورت حرفه ای یاد گرفتید یا اینکه همینطور تجربی پیش رفتید؟
- من کمی سلفژ کار کردم اما به خاطر اینکه کار آهنگسازی انجام می دادم از نزدیک درگیر سلفژ و آواز و اینها بودم. دوره تخصصی سلفژ طی نکردم اما روی این ماجرا خیلی تمرین کردم. این را هم بگویم که هیچ وقت شاگرد کسی نبودم. یعنی هیچ جا برای یاد گرفتن موسیقی، کلاس نرفتم و موسیقی پاپ را به صورت تجربی یاد گرفتم.
یعنی معتقدید برای کار کردن در موسیقی پاپ نیاز به هیچ آموزشی نیست؟
- ببینید، اصلا در ایران موسیقی کلاس بندی شده نیست. یعنی اصلا نمی توانید بگویید اگر شما فلان دوره ها را بگذرانید و فلان کلاس ها را بروید و رشته بهمان را بخوانید حتما موسیقیدان خوبی می شوید. مخصوصا در رشته هایی مانند صدابرداری که همه چیز تجربی است واقعا.
در یک سطح هایی کلاس آموزشی وجود دارد اما پیوسته نیست. من خیلی از بچه های پاپ را می شناسم که اصلا تحصیلاتی در زمینه موسیقی ندارند. خیلی از خواننده های معروفی که الان کار موسیقی می کنند، بیشترشان تحصیلات غیرمرتبط داشتند و به صورت تجربی موسیقی را یاد گرفته و دنبال کرده اند.
یک نکته مهمی که خود من در این سال ها متوجه شدم این است که خوانندگی بیشترش استعداد و پشتکار شخصی است. یک حداقل های آموزشی وجود دارد که به سادگی می شود یاد گرفت اما بقیه اش تلاش خود طرف است و اینکه اصلا چقدر استعداد این کار را دارد. آموزش خیلی در توانایی و موفقیت می تواند تاثیر داشته باشد اما لازم نیست.
شما خودتان به دوستان جوانترتان که می خواهند موسیقی را دنبال کنند پیشنهاد نمی کنید به سمت تحصیلات آکادمیک و کلاس های موسیقی بروند؟
- چرا. قطعا من توصیه ام این است که همه چیز را به صورت علمی یاد بگیرند. قطعا وقتی یک ساختار آکادمیک برای موسیقی پاپ وجود داشته باشد اوضاع خیلی فرق می کند. قطعا آهنگسازان، نوازنده ها و خواننده های ما آدم های باسوادتری می شوند و کیفیت کارها ارتقا پیدا می کند اما این حقیقتی است که در تمام دنیا هم بیشتر خواننده ها و هنرمندان معروف تحصیلات خاصی در زمینه موسیقی ندارند.
شاید ذات این هنر اینطور اقتضا می کند. من خودم مدتی مدرس موسیقی بودم. تعداد زیادی هم در ماه آموزش می دادم اما حقیقتش این است که از دل اینها چند نفر موسیقیدان خوب از آب در می آید؟
یک بحث قدیمی در مورد شباهت صدای شما با رضا صادقی وجود دارد. می دانم ممکن است این سوال خیلی تکراری باشد، اما حقیقتش این است که هیچ گاه نظر شفافی از شما در این زمینه نشنیدیم.
- من همیشه هم گفتم، من انکار نمی کنم که صدای من به صدای رضا صادقی خیلی نزدیک است اما هیچ تقلیدی در کار نبوده. یعنی اصلا به این چیزها فکر نمی کردم. این صدا خدادادی است و اتفاقا شبیه هم هست. این دلیل نمی شود که من از آقای صادقی یا ایشان از صدای من تقلید می کنند. این ماجرای شباهت صدا چیز جدیدی نیست. خیلی از نمونه های آن در دنیا و در همین ایران بوده اند.
اما بعضی ها معتقدند که در آهنگسازی و تنظیم هم کارهای شما خیلی شبیه کارهای رضا صادقی است.
- نه این را قبول ندارم واقعیت این است که من قبل از اینکه خواننده بشوم سال ها آهنگساز بوده ام و سبک و سلیقه خودم را دارم. چطور می شود که بعد از چند سال آهنگسازی تازه دنبال تقلید کردن از دیگران بروم. آهنگسازها کسانی هستند که خودشان جریان سازند و می توانند سبکی را بسازند یا تغییراتی در آن بدهند و من هم مدعی این ماجرا هستم. برای همین قبول نمی کنم که بگویید من در سبکم از خواننده ای تقلید کرده ام.
البته منظور من بیشتر الهام گرفتن بود.
- الهام گرفتن با تقلید خیلی تفاوت دارد. بله من ممکن است از هر کسی الهام بگیرم و به نظرم اصلا کار بدی نیست. اتفاقا اگر هنرمندی اینقدر هوشمند باشد که بتواند از نمونه های خوب الهام بگیرد، حتما موفق می شود. من از هر موسیقی که گوش کردم و دوست داشتم الهام گرفتم. هر کس، برایم فرقی نمی کند. شاید برای همین است که ملودی هایی که من می سازم خاص است. یعنی امضای خودم را پایش دارد. آرامش نمونه بارز آن. آرامش را با چنین تفکری ساختم و همان سبک و سیاق من را دارد.
به نظر می آید که همین «آرامش» به اندازه عشق من باش به شهرت نرسید.
- قبول ندارم. هر کاری را باید در شرایط خودش بسنجید. در زمان ومکان خودش. «عشق من باش» یک کار شش و هشت شاد بود و در زمان خودش هم حسابی سر و صدا به پا کرد اما شما انتظاری که از یک آلبوم شش و هشت دارید نمی توانید از یک آلبوم معمولی داشته باشید.
بالاخره این نوع آهنگ ها سلیقه بیشتری را پوشش می دهند ولی آهنگ آرامش هم با اینکه تمی آرام داشت و تفاوت زیادی با آهنگ های قبلی ام داشت، بسیار پرمخاطب بود و من فیبدک های خوبی از آن گرفتم.
نمی ترسید که دچار این موج شک شبه معروف شدن و به همین نسبت فراموش شدن شوید؟
- همیشه سعی می کنم کارم را درست انجام بدهم. زیرا فکر این چیزها برایم مهم نیست. سعی می کنم آن چیزی که مخاطبم دوست دارد را ارائه دهم. تا زمانی که من کارم را خوب انجام دهم و مخاطب هم کار من را دوست داشته باشد همه چیز خوب است.
من اصلا به این فکر نمی کنم که کار متفاوتی انجام دهم که مخاطبم پس بزند. سعی می کنم به سلیقه آنها احترام بگذارم و همان سبک قبلی ام را ادامه دهم. البته باید حواسم باشد که به تکرار هم نیفتم. به تکرار افتادن آفت کار ماست.
این روزها چه کاری انجام می دهید؟
- دوست دارم در شهرستان ها بیشتر کنسرت بگذارم. یک کارهایی هم کردیم. داریم یک تور کنسرت برگزار می کنیم. آلبوم جدیدم را هم شروع کردم ولی قطعا امسال وارد بازار نخواهد شد. اعتقاد دارم خیلی زود به زود نباید آلبوم منتشر کرد. دو سال یک بار به نظرم زمان مناسبی است.
نظرات شما عزیزان:
احسان رحمانی
تبادل لینک هوشمند